Pierwsza wzmianka o istnieniu kościoła w Żernicy pochodzi z 1200 r., a sam kościół z XII w. Powstał on z inicjatywy księcia, który w owych czasach zamieszkiwał te ziemie. W 1246 r. książę Mieszko II udzielił żernickim kolonistom specjalnych praw i przywilejów. Na mocy tychże przywilejów koloniści niemieccy zmienili nazwę miejscowości.
W 1258 r., w oddalonej o kilkanaście kilometrów od Żernicy miejscowości Rudy, zakon cystersów założył klasztor. Klasztor ten w latach późniejszych związany był w sposób bardzo ścisły z parafią św. Michała Archanioła. W 1283 r. opat Bartłomiej, zawarł układ z właścicielem Żernicy – Stefanem Zborowiczem, na mocy którego Żernica stała się fundacją klasztoru w Rudach. Odtąd wszelkie prawa przynależności przysługiwały opactwu cysterskiemu. Ważną datą parafii w Żernicy jest rok 1279, gdyż od tego roku datuje się istnienie Parafii Żernica. Obecny kościół wzniesiony w XVII w. (w r. 1648, 1651 lub 1661 z fundacji Andrzeja Emanuela – opata cystersów w Rudach), na miejscu świątyni wzmiankowanej w 1447 r. Datę budowy tj. 1661 r. potwierdzono na podstawie badań dendrochronologicznych w 2008 r. Kościół orientowany, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy nim zakrystia od pn. Nawa prostokątna, z kruchtą i składzikiem konstrukcji słupowej od pn. Wieża czołowa starsza z p. XVI w. o ścianach pochyłych, szalowanych deskami (do niedawna pobitych gontem),
z nadwieszoną izbicą i hełmem piramidalnym. Dach świątyni gontowy, nad nawą wieżyczka ma sygnaturkę z 1858 r., sześcioboczna z latarnią, nakryta dachem piramidalnym – na szczycie wycięta z blachy postać Matki Boskiej na półksiężycu. Na szczycie dachu prezbiterium wycięta z blachy postać św. Michała Archanioła walczącego ze smokiem. Ściany świątyni wzmocnione pionowymi lisicami. Polichromia wnętrza z ok. 1661 r. Ołtarz główny barokowy, dwukondygnacjowy o dekoracji chrząstkowo-małżowinowej i obrazem św. Michała Archanioła. Dwa ołtarze boczne późnobarokowe z 1756 r. W roku 1950 parafię w Żernicy objęli Misjonarze świętej Rodziny, którzy pełnią swoją posługę po dzień dzisiejszy. Z tego względu, że kościół św. Michała uległ podniszczeniu i stał się za mały, Misjonarze Świętej Rodziny zostali zmuszeni do zbudowania kościoła zastępczego. Pod koniec lat sześćdziesiątych, w tajemnicy przed władzami świeckimi zaadaptowano na kościół zabytkową stodołę. Kościół ulokowany na Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego.
Kościół ulokowany na Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego.