Park Etnograficzny w Chorzowie

Nieopodal Stadionu Śląskiego, w samym centrum przemysłowej aglomeracji, znajduje się miejsce szczególne. W krajobrazie pól i łąk rozsiadła sie wiejska osada. Na powierzchni 23 ha prezentowane są zabytkowe, drewniane budynki mieszkalne,gospodarcze, sakralne, (kapliczki, kościół) użyteczności publicznej (wiejska szkoła i sklepik), rzemieślniczo-przemysłowe (garbarnia., kuźnie, młyny). Tutaj, w cieniu kasztanowców, każdy zwiedzający skosztuje regionalnych potraw  w zabytkowej karczmie „U Brożka“. Gdy pół wieku temu przystępowano do organizacji muzeum na wolnym powietrzu, zaplanowano przeniesienie,  typowych dla naszego regionu , zabytków drewnianej architektury ludowej. Obiekty pochodzą z: Beskidu Śląskiego, podregionu podgórskiego, pszczyńsko-rybnickiego, lublinieckigo i regionu Zagłębia Dąbrowskiego. Chorzowski skansen nadal jest w budowie, przybywa nowych obiektów wraz z ich wyposażeniem. We wnętrzach prezentowane są wystawy, w wiejskiej szkole odbywają się lekcje muzealne. W niedziele i niektóre dni świąteczne odbywają się widowiska plenerowe orazimprezy folklorystyczne. tematyczne W 1952 r. na Walnym Zjeździe Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego w Katowicach Odział Śląski PTL zgłoszono wniosek o utworzenie śląskiego muzeum na wolnym powietrzu w Wojewódzkim Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie. Pierwszą lokalizację skansenu zaproponowano w północno – wschodniej części WPKiW, ostatecznie muzeum zbudowano w jego części zachodniej. Pierwszą lokalizację skansenu zaproponowano w północno – wschodniej części WPKiW, ostatecznie muzeum zbudowano w jego części zachodniej. Po szczegółowej penetracji ówczesnego obszaru województwa katowickiego
zewidencjonowano 850 obiektów drewnianych. Z tej liczby wytypowano zabytki kwalifikujące się do  przeniesienia i budowy ekspozycji skansenowskiej  prezentującej górnośląskie i zagłębiowskie budownictwo wiejskie. 5 maja 1975 r. nastąpiło uroczyste otwarcie  Górnośląskiego Parku Etnograficznego w Chorzowie, zwiedzającym udostępniono 33 zabytkowe obiekty architektury wiejskiej. W latach 1995-1997 przeniesiono i wybudowano kościół z Nieboczów (1791 r.) p.w. św. Józefa Robotnika. Świątynia przenoszona była dwukrotnie: do Kłokocina w 1971 r. i ostatecznie do chorzowskiego skansenu w 1995 r. Do 2012 r. posadowiono 102 zabytkowe obiekty dużej i małej architektury.