Krasowice – kościół filialny p.w. Matki Bożej Częstochowskiej

Zbudowany w XVII w, prawdopodobnie w 1620 r. jako ewangelicki. Przebudowany lub odnawiany w 1852 r., ponownie remontowany w 1911 r. Orientowany, otoczony cmentarzem.        Kościół zbudowano na planie krzyża, z dachem dwuspadowym krytym obecnie dachówką karpiówką. Wykonany w konstrukcji szkieletowej, z wypełnieniem ceglanym, tynkowany, pomalowany na kolor biały. Prezbiterium zamknięte trójbocznie. Po jego bokach dwie przybudówki z lożami na piętrze, do których prowadzą zewnętrzne schody. Jest to dobry przykład typowego rozwiązania protestanckiego. Wnętrze nakryte stropem płaskim. Forma kościoła w Krasowicach jest zbliżona do układu zboru ewangelickiego: w ramionach transeptu, na piętrze znajdują się obszerne empory z tralkowymi balustradami tworząc drugi poziom świątyni. Zakrystia od strony północnej, nad nią loża kolatorska z balustradą tralkową. Od zachodu dostawiono wieżę na rzucie kwadratu, w konstrukcji słupowej, zwężającą się ku górze, szalowaną deskami, nakrytą hełmem ostrosłupowym pokrytym blachą z wiatrowskazem w postaci chorągiewki z datą 1911. W wieży dzwon z napisem „Sebastian Gotz goss mich” („Odlał mnie Sebastian Gotz”) oraz datą 1657. Ołtarz barokowy z pierwszej połowy XVIII w. z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej w centrum. Chór w zachodniej części, ze schodami w wieży. Ambona barokowa z pierwszej połowy XVIII w. na styku nawy i prezbiterium. Organy i ławy z XVIII w. Relikwie w postaci kości z wypalonym napisem „Królowo Wszechmocna uchroń przed zgubą, otul swym płaszczem świat” i „św. Antoni broń nas od zguby”.