Bąków – kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Jest to najstarszy drewniany kościół przedreformacyjny na terenie gminy Kluczbork, wybudowany na przełomie XV/XVI w. Orientowany. Około 1550 r. przejęty przez ewangelików i użytkowany przez nich do 1945. Obecnie katolicki.

Obiekt został wzniesiony w stylu późnogotyckim na ceglanym podmurowaniu w konstrukcji zrębowej. Jednonawowy, z nieco węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, przy którym, od północy, znajduje się niewielka zakrystia i schody na emporę. Kwadratowa nawa nakryta stropem płaskim. W nawie chór muzyczny, łączący się z emporami, biegnącymi wzdłuż ścian bocznych, wspartymi na siedmiu profilowanych słupach z końca XVII w. Wysoki dach, kryty gontem, o zróżnicowanej kalenicy, bez wieżyczki na sygnaturkę (jedna z cech budowli protestanckich w tym rejonie). Dach nad nawą dociągnięty do wieży. Niska, przysadzista wieża bez izbicy, zwieńczona 8-bocznym dachem namiotowym.

Wewnątrz zachowane polichromie ścienne z XVI wieku, odkryte w 1913 r. przedstawiające sceny Zwiastowania, Wniebowstąpienia i Zesłania Ducha Świętego. Ołtarz główny to najstarszy na Śląsku tryptyk gotycki z 1370 r. o wysokości prawie 3 m., odnawiany w całości w 1913 i 2000 roku. Przeniesiono go do kościoła prawdopodobnie w 1810 r., po sekularyzacji zakonu minorytów w Opolu. Przedstawia koronację Matki Boskiej, zwieńczoną ażurowym baldachimem z dwoma aniołkami. Poniżej obraz Ostatniej Wieczerzy namalowany na desce z kartuszami herbowymi rodzin: von Seidlitz i von Stertz z datą 1601. Po bokach ołtarza sześć kwater z parami apostołów. Na skrzydłach ołtarza w trzech rzędach przedstawiono osiemnaście świętych niewiast. Manierystyczna ambona z 3 ćwierci XVII wieku wsparta na lwie trzymającym kartusz herbowy. Późnorenesansowa chrzcielnica z końca XVII w. z czaszą wspartą na postaci anioła. Organy regencyjne. Empory z malowanymi kartuszami herbowymi i Ukrzyżowaniem z końca XVII w. Drewniane epitafium Elżbiety von Frankenberg z napisem po polsku wykonane w 1676 r. Dzwon z 1614 r., odlany przez Jakuba Goetza we Wrocławiu, obecnie w kościele ewangelickim w Fulda.